Początek nowego roku, to wspaniały czas, aby zamówić sobie indywidualną wróżbę roczna z kart tarota lub kart klasycznych. Wrozba jest dosc dokladna czasowo i pokazuje wiele zdarzen. Koszt to 200 zł. Zainteresowanych zapraszam na maila Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..

Angielskie słowo divination ( w j. polskim używano kiedyś słowa „dywinacja”) odnosi się do wiedzy, którą się posiada, ale której źródło nie jest znane. Nie chodzi więc o wiedzę uzyskaną od kogoś ani o wiedzę zdobytą na drodze dedukcji. Słowo pochodzi od łacińskiego divinus, to zaś od łac. Divus – „bóg, bóstwo” , spokrewnionego z grackim deus – „bóg”. Ten fakt oraz okoliczności, że używane jest przede wszystkim w odniesieniu do bóstw, nawiązuje do pradawnego przekonania, że wiedza lub przeczucie ( czyli wiedza w rodzaju „coś mi mówi” lub „czuje to w kościach” ) nie poddaje się w objaśnieniu w zwykłych ludzkich kategoriach. Oznacza to, że ta wiedza musi mieć jakieś źródło nadprzyrodzone, boskie. Implikuje to ponadto, że taka wiedza jest ważniejsza i można na niej polegać w większym stopniu niż na wiedzy uzyskanej zwykłymi sposobami ( z zastrzeżeniem, że czasami bóstwa przemawiają fałszywie, nieszczerze), a to z kolei odpowiada głęboko zakorzenionej nieufności okultystów względem rozumu, nad który podkładają natchnienie i objawienie jako źródło prawdy. Również pewne względy psychologiczne uzasadniają dość rozpowszechnione przekonanie, że wiedza którą się czuje jest pewniejsza niż wiedza uzyskiwana w sposób konwencjonalny, chociaż obecnie istnieje tendencja do tłumaczenia autentycznych przypadków dywinacji czy wieszczbiarstwa nie w kategoriach nadprzyrodzonych, lecz przez odniesienie się do różnych postaci ESP, takich jak jasnowidzenie, prekognicja czy telepatia z ewentualnym uwzględnieniem psychokinezy – na przykład gdy chodzi o rozkład czy układ kart lub kostek.