Wyświetlenie artykułów z etykietą: tarot

Pierwsze wzmianki o tarocie pochodzą z przełomu XIV i XV wieku, tj. z czasów, kiedy znano już zwyczajne karty do gry zwane naib. Ich pierwowzorem była – jak można domniemywać – indyjska talia kart gandżifa złożona z 10 kolorów podzielonych na blotki oraz karty figuralne przedstawiające hinduskie bóstwa. W Persji liczbę „dworów” zredukowano do czterech, karty zaś nazwano kandżifah. Od Persów zamiłowanie do karcianego hazardu przejęli Arabowie, którzy nadali kartom nazwę na’ib. Oni też z kolei zarazili „karcianym wirusem” Europejczyków.

Tarot potępiony przez Kościół
Przez wiele lat zarówno karty do gry, jak i Tarot służyły wyłącznie celom hazardu. Zapewne stosowano je również w celach dywinacji, jednak nie ma na ten temat udokumentowanych dowodów. To właśnie hazard był jedną z ważniejszych przyczyn uznania kart za niegodziwe i wyklęte przez Kościół.

Przed każdą pracą z Tarotem, ważnym jest aby upewnić się, czy podchodzisz do kart z neutralnym stanem umysłu. Ani nie będąc zbytnio podekscytowanym, radosnym, lub złym; depresja również jest energią, której nie chciałbyś przekazać swoim kartom Tarota. Dlatego pamiętaj, aby obchodzić się z kartami z Miłością, Prawdą i Wiedzą. Nie wpływaj na nie sztucznymi stymulantami takimi jak wychwalanie czy gniew.